Nieuws

Alain Dardenne: “We lieten uitgelezen kans op halve finale liggen”

Het seizoen zit erop voor Lindemans Aalst. Na een veelbelovende 3-0-zege in de eerste wedstrijd moesten de Ajuinen in de volgende twee duels van de kwartfinale de duimen leggen voor Maaseik. Op Paaszondag wonnen de Limburgers onder impuls van een ijzersterke Jolan Cox in Schotte met 1-3 (24-26, 17-25, 25-20 en 19-25).

Voor de derde confrontatie op nauwelijks vijf dagen tijd wijzigden de coaches van Maaseik en Aalst niets aan hun basisopstelling. De Limburgers hadden vertrouwen geput uit de 3-1-zege voor eigen publiek, want bij een 1-5-stand moest Aalst-coach Frank Depestele al naar een eerste time-out grijpen. Met een killblock op Ekstrand bracht Alvaro Gimeno zijn team weer wat dichterbij (8-9). Een ace van de Spanjaard dichtte de kloof helemaal (12-12). Toen Jolan Cox – duidelijk een pak beter op dreef dan afgelopen woensdag – de bezoekers met twee opeenvolgende scores op 18-21 bracht, leek het dubbeltje naar de kant van Maaseik te vallen. Een winnende opslag van Mihkel Varblane zette Aalst echter op gelijke hoogte (23-23). Even later kwamen de Ajuinen voor het eerst op voorsprong via een score van kapitein Hiago Crins (24-23). De Limburgers draaiden de situatie echter helemaal om en haalden de eerste set binnen (24-26). Middenman Varblane pakte in set 2 uit met twee aces op rij (8-5), maar dat bleek onvoldoende. Bij Maaseik kwam opposite Cox steeds meer onder stoom (twaalf punten en aanvallend 92 procent in set 2). Onder zijn impuls en na een knappe opslagreeks van setter David Pawlun liep Maaseik uit tot 15-23. De inbreng van Berre Peters, Lou Kindt, Gauthier Brozak en Matis Verwimp bracht geen zoden aan de dijk (17-25).

Aalst stond dan voor een aartsmoeilijke opdracht: om de uitschakeling te vermijden, moest het de volgende drie sets winnen. In het begin van de derde beurt (5-6) landde Hiago Crins op de voet van de ingevallen Peters. De kapitein verzwikte zijn enkel en werd vervangen door Nezar Harouk. De andere middenman, Varblane, speelde zich in de kijker. Met een knap killblock bracht de Est de thuisploeg op 15-13 en even later serveerde hij naar 20-16. Gimeno maakte de set af met een ace (25-20). Maaseik was niet aangeslagen door het setverlies en wie anders dan Cox – met 29 (!) punten uitgeroepen tot Star of the game – smashte de bezoekers in set 4 op een 9-13-voorsprong. Met een killblock op Cox bracht Varblane nog even hoop bij de Aalsterse fans, maar ondanks zeven opslagmissers liepen de Limburgers verder uit (19-25). Niet Aalst, maar wel Maaseik gaat dus de strijd aan met VHL voor een plaatsje in de play-off-finale.

We spraken na afloop van de laatste wedstrijd van het seizoen met sportief adviseur Alain Dardenne. Hij was zoals vele anderen van mening dat Lindemans de kwartfinale niet op paaszondag, maar twee dagen eerder had verloren.

Alain: We hebben inderdaad in Maaseik een uitgelezen kans laten liggen. We hadden daar zelfs met 0-3 kunnen winnen. In de eerste set waren we beter dan de thuisploeg, hoewel Maaseik vechtlust toonde. We stonden ganse tijd op voorsprong en uiteindelijk werd een four touch niet gefloten en verloren we met 32-30. De tweede beurt wonnen we makkelijk en in de derde stonden we tot 21-24 aan de leiding, maar we lieten het liggen. Zondag was er meer drive bij Maaseik, de bezoekers toonden meer vechtlust en weerbaarheid en wonnen verdiend. Zij toonden zich standvastiger en konden rekenen op een sterke Jolan Cox. Bij ons was het niet zo goed, niet zo goed als de twee eerste matchen. Heel spijtig, want we hadden gehoopt om de halve finale te kunnen spelen. Het seizoen zit erop voor ons. Na onze zege woensdag toch wel onverwacht. Op vier dagen tijd is alles voorbij. Heel jammer, want dit was een uitgelezen kans. Tegen VHL zou het ongetwijfeld ook spannend geweest zijn en waren er wel kansen op de finale.

Hoe blik je terug op het voorbije seizoen?

Alain: Al bij al werd het een wisselvallig seizoen. We speelden goede wedstrijden. Thuis tegen VHL (3-0). Ook tegen Roeselare toonden we weerbaarheid en wonnen we 3-2. De slotmatch van de reguliere competitie tegen Maaseik waarin we een 0-2-achterstand nog omzetten in winst. Thuis tegen Achel waarin we terugvochten in de tiebreak. Bij momenten toonden we zeker karakter en klasse, maar we kenden ook mindere momenten. Na Nieuwjaar gingen we onderuit in Leuven en thuis tegen Menen waardoor we onze tweede plaats kwijt speelden. Uiteindelijk eindigden we toch nog als vice-kampioen, maar we begonnen met twee slechte matchen in de BeNe Conference. Eerst verloren we kansloos tegen Lycurgus en het verlies in Apeldoorn was een beetje gelijkaardig aan de nederlaag van vrijdag in Maaseik. We kwamen als ploeg op bepaalde momenten iets te kort.

Jullie zijn ondertussen druk bezig met de onderhandelingen voor komend seizoen.

Alain: Klopt. De jongens die we wilden houden, willen weg. De spelers die willen blijven, willen wij dan weer niet behouden. Jongens als Alvaro Gimeno, Lou Kindt (beiden Menen) en Berre Peters hebben al onderdak gevonden. Wij zijn bezig om de puzzel te leggen en binnenkort zullen we één en ander bekend maken. We hebben budgettair onze limieten en kunnen ons niet alles veroorloven. Maar het is alleszins de bedoeling om voor volgend seizoen een strijdbaar team samen te stellen.

Voor Lucas Lorente was de match tegen Maaseik zijn laatste duel in het shirt van Lindemans Aalst. Voor de jonge Spaanse setter een beetje een abrupt einde van zijn eerste buitenlandse avontuur.

Lucas: Ik had niet verwacht dat het seizoen zo plots zou stoppen, want de voorbije weken waren we goed bezig. We zaten misschien wel in onze beste periode van het seizoen. Het voelt raar en ook pijnlijk dat het gedaan is. We kenden dit seizoen ups en downs. We misten stabiliteit, misschien omdat we een jonge ploeg hadden. Persoonlijk heb ik me in mijn eerste jaar in het buitenland verder kunnen ontwikkelen en daar ben ik de club dankbaar voor. Ik wil ook de fanclub bedanken die veel events organiseert. Volgens mij heeft Aalst de beste supporters van België. Overal waar we speelden, ook in Nederland, stonden ze achter het team.

Aalst: Lorente 2, Lohmus 8, Crins 3, Gimeno 16, Schulz 11 en Varblane 11. Libero: Dufraing. Kwamen in: Harouk 2, Peters 9, Kindt 1, Brozak, Verwimp en Ponseele.

Maaseik: Pawlun 1, Perin 15, Fornes 10, Cox 29, Ekstrand 8 en Fafchamps 5. Libero: Currie. Kwamen in: Neyens, Vanker en Saaremaa.

Star of the game: Jolan Cox.

Tekst: Dominic Beckx.